இசைக்கென கவி எழுத வந்தேன் – இங்கு

இசையே பலரை ஆளக்கண்டேன்

இருகிய மனமும் இளகிப்போகும்

இசைதன்னை கேட்கையிலே

இயங்கா இதயமும் இயங்கிப்போகும்

இசைவந்து தீண்டையிலே

ராகங்கள் பல உண்டு – அதை

ரசிக்காது யாரிங்கு

தேகங்கள் அதை கண்டு

தேடாது போவதெங்கு

மாயங்கள் இல்லை

மயங்குது விழி இரண்டும்

மந்திரங்கள் இல்லை – கேட்க

துடிக்குது செவி இரண்டும்

ஆடாத கால் இல்லை

கேட்காத செவி இல்லை

பாடாத இதழ் இல்லை

இன்னிசைக்கு எதுதான் எல்லை !!

ஆராத வலியைக்கூட

ஆற்றிவிடும் இந்தக்கலை

தீயான மனதைக்கூட

நனைத்துவிடும் இசையின்மழை ...

                     ---சௌந்தர்யா---